zaterdag 28 december 2013

Katten? Waarom hou ik ervan?

Dat is de vraag die ik mezelf al 2 jaar stel. Ik vind het geweldig om een boom te hebben met mooie banen van kerstballen. De bovenste boom stond met kerst 2012. halverwege had Minoes de boom omgetrokken en zag de boom er uit zoals op de rechter foto. Omdat het nog geen kerst was heb ik de boom toch maar weer versierd. Maar zo mooi als de eerste keer werd hij niet.

De boom hiernaast stond met kerst dit jaar in de huiskamer voor het raam Ja STOND.  Ik had de boom expres voor het raam gezet zodat de katten er minder in zouden klimmen. De eerste dagen zat ik er met de plantenspuit bij. Telkens als er een poezenbeest in de buurt kwam spoot ik hem/haar nat. Maar ook dat heeft niet geholpen.
Inmiddels hebben we de boom afgetuigd en weer naar de zolder verhuisd. Ik kreeg van zoonlief een appje met de rechter foto.We hebben besloten dat onze katten niet van ( kerst) bomen houden.

Vorige week hoorde ik van een kennis dat Muis( heet inmiddels Kruupert) door de brandweer uit de boom is gehaald. De eerste de beste keer dat hij naar buiten ging vloog hij de boom in en de volgende dag zat hij er nog net zo. De brandweer werd gebeld. Die kwam. Pakte Muis uit de boom en bijna beneden besloot Muis uit de handen van  de brandweer man te springen. Alles liep gelukkig goed af.

Vandaag kreeg ik via facebook een berichtje dat Suuz ( de poes van vorig jaar)  ook de kerstboom gesloopt heeft. Zou Gijs ( het laatste poezebeest) ook een hekel hebben aan bomen? Ik zal het eens vragen.
Hoe dan ook....volgend jaar proberen we het gewoon weer.

Gelukkig kan ik nog wel genieten van mijn landschap met kersthuisjes. De katten hebben er wel een aantal keren op gesprongen maar laten het landschap nu met rust.

En wanneer gaat jouw boom ( als je die hebt staan) weer afgetuigd worden? Zou jij , in mijn situatie, volgend jaar weer een boom opzetten.


Liefs Anita

donderdag 28 november 2013

De sinttafel heeft plaatst gemaakt...

Mijn sint tafel heeft plaats gemaakt voor de kerst huisjes. Normaal doe ik zulke dingen pas na de verjaardag van onze middelste zoon ( 8 december) maar ik wilde dit jaar een landschap maken van papier-maché. En dat heeft even de tijd nodig. De eerste had ik gemaakt met een verhoging van gaas. Ik dacht dat dit het mooiste en het stevigst zou zijn. Nou het is vooral zwaar. De tweede heb ik gemaakt op een plaatje hout en dozen. Deze is een stuk lichter en ook mooier. Er moeten nog wat huisjes bij komen, maar ik denk dat we dat morgen wel zullen regelen.

We gaan, zoals het er nu uitziet naar Cranenbroek. Bij deze winkel hebben ze leuke dingen voor niet te veel geld. Ik vind die kerstspullen normaal eigenlijk gewoon te duur. Ik heb echt geen zin om 80 of 90 euro uit te geven voor een huisje of molen met het risico dat de katten hem eraf lopen en dat hij gesloopt is. En slopen dat doen ze. Ze lopen er telkens over heen. Dan liggen alle lampjes en boompjes weer ondersteboven. Het onderste landschap wil ik ook gebruiken voor mijn wintertafel. Hierop moeten dan de winterpopjes komen van atelier Anke. Alleen moet ik die nog "even"maken. Als er patronen zijn die je zeker niet even maak dan zijn het deze wel. Hopelijk heb ik in de kerstvakantie wat tijd om te fröbelen. Ik begin het zo langzamerhand echt te missen. Maar eerst ga ik een paar dagen genieten van manlief.

En wat ben jij aan het doen? Vergeet je niet te genieten van de dingen die je doet?

Liefs Anita

dinsdag 15 oktober 2013

Herfsttafel 2013

Zij het met frisse tegenzin moet ook ik toch echt aan de herfst geloven. Nu kost me dat met dit regenachtige weer niet zoveel moeite maar het is niet echt mijn seizoen, zullen we maar zeggen. Ik heb daarom mijn herfsttafel er maar weer eens neergezet.

Als je hem vergelijkt met de allereerste tafels is er veel veranderd. Eerst had ik de linker staan en een paar dagen later veranderde die naar de rechter. Met veel bladeren en de laatste rozen uit de tuin. Ik had nog niet echt een hoekje waar ik het neer wilde zetten en had een tafeltje leeggeruimd.

Na een paar dagen verruilde ik de bladeren voor kastanjes en eikels en kwamen doeken in de herfstkleuren voor de dag. De kabouters hebben vanaf de eerste herfsttafel erop gestaan.

 Mooi zijn ze niet want hun lijf is gemaakt van een katoenen koker gevuld met rijst. Maar ik wist niet beter en had niet in de gaten dat er ook patronen van bestonden. Na een tijdje kwam ik er achter dat er zoiets als tricot bestond en heb de katoenen hoofdjes vervangen voor tricot. Echt mooi zijn de kabouters nog steeds niet, maar ieder jaar moeten ze toch maar weer op de tafel. Toen kocht ik mijn eerste patroontje. Het waren zulke kleine kaboutertjes dat ik daar niet blij van werd. Ik maakte ze toch maar en nu zitten ze op een krans. De krans in omwikkeld met merino wol.
 Ook maakte ik een Lindelicht lampje. Eerst de oranje hoed met eikeltjes en later ook nog de vliegenzwam. Ik heb maar 1 kapje maar vind ze zo mooi dat ze beide op mijn tafel staan. 











Ook de mompelmannetjes mogen niet ontbreken op de tafel. Ik  heb voor veel tafels al mompelmannetjes gemaakt. Maar voor de herfsttafel wel veel. Komt natuurlijk ook omdat je dan de meeste eikels vind. Misschien dat ik ooit de eikels nog eens vervang voor kegelpopjes. Maar het heeft wel iets.






De herfstboom met zijn vallende blaadjes en de huiskabouter met zijn mooie krullende baardje zitten en staan ook weer op de tafel. Net als "rond de klok". Ieder jaar maak ik er wel wat bij. Alleen dit jaar is er niet veel van gekomen. Maar....wie weet wat er ooit nog eens gaat gebeuren.


Als laatste heb ik het herfstfeetje erbij gemaakt. Ook wil ik graag boven alle andere tafels een feetje maken in de kleur van de tafel. Dat is wat ik nog steeds het leukste vind...alles van 1 kleur of 1 bloem. Zoals de rozen tafel en de zonnebloem. Zo`n herfst tafel is mooi qua kleur maar doet al snel een beetje rommelig aan.







Nu is de herfst ook niet netjes en opgeruimd. Het weer is grillig...dan lekker zonnetje dan weer fikse buien. Dus dat rommelige vind ik bij de herfst nog wel mooi. Soms denk , ik maak alles in de pompoenen stijl maar dat zou betekenen dat de vliegenzwam niet meer op de tafel zou passen. En juist die paddenstoelen horen voor mij bij de herfst. Voorlopig moeten ze maar naast en door elkaar op mijn kast staan.

Wat hoort volgens jou echt bij de herfst? Vind je herfst een mooi jaargetijden? En zo ja of zo niet...waarom?

Met welk seizoen heb je het meeste op? En waarom dan? Je hoort het wel, ik zou je vele vragen kunnen en willen stellen. Wil jij ze beantwoorden ...leuk moet je doen!!!!

Liefs Anit

zaterdag 5 oktober 2013

Kitten

Onze kleine kater Peter doet het geweldig. Sinds gister eet hij een beetje zelf. Ik stop het eerste hapje in zijn bekkie...druk daarna snel het schoteltje met warm gemaakt kattenvoer onder zijn bekkie. En dan begint de kleine poezenman te zuigen....en slurpt zo het zacht voer naar binnen. Hij weegt inmiddels ruim 500 gram. Nu hij eenmaal zelf eet zal hij nog harder gaan groeien. Ik ben blij dat al mijn moeite toch niet helemaal voor niets geweest is.


Aan de volwassen katten zal het niet liggen. Minoes en Karel vinden hem helemaal geweldig. Ze likken hem helemaal schoon en willen met hem spelen. Dit gaat nogal eens een beetje te hard. Ik moet er dus echt bij blijven. Ook Silver heeft hem inmiddels geaccepteerd. Echt helemaal geweldig vindt ze hem nog niet maar ze slaat hem niet meer.

Onvoorstelbaar dat onze kleine Peter over een jaar net zo groot of groter zal zijn als zijn "zus" Silver.

Vier weken geleden paste Peter helemaal in 1 hand. Dat kan inmiddels al lang niet meer. Op de foto ligt hij op z`n rug en houd ik zijn hoofdje vast. Onvoorstelbaar dat kittens zo hard groeien. Ik ga er nu nog 1 keer per nacht uit. Zo rond een uur of 3 a 4 krijgt hij nog even snel een flesje. Zodra hij echt zelfstandig uit de zacht voer bak eet is die nacht voeding ook af gelopen. En dat kan me eerlijk gezegd niet snel genoeg gaan.

Nu komt de tijd van het zoeken naar een goed tehuis. Weet jij of ben jij iemand die een kitten zoekt? laat het me dan zo snel mogelijk weten.

Liefs Anita

Pindaketting

Met een groepje vriendinnen hadden we het plan opgevat om samen een viltwerkje te maken. Verschillende kozen voor de pindaslinger, andere voor de kokosnoot. Ik koos voor de pindaslinger.Tijdens de vakantie had ik de pinda`s meegenomen. Ik zag er vreselijk tegenop om zoveel van die zelfde dingen te maken. Maar het idee dat ik daarna die grappig vogels kon gaan maken zorgde ervoor dat ik toch door ging. Tijdens de vakantie maakten ik iedere dag meerdere pinda`s en toen we naar huis gingen was ik klaar.
Het viel me niet tegen, had er zelfs plezier in.

De tijd drong( dacht ik). Dus eenmaal thuis snel de 3 koolmeesjes knippen en verder. Totdat ik er achter kwam dat we nog een maand langer hadden. Ik was even vergeten dat we pas in augustus zaten en we eigenlijk in oktober zouden starten met het project. Toen ik erachter kwam stopte ik. En wachtte ik op de andere dames.

Ik maakte eind september de eerste appel. Erg leuk om te doen. En toen was het de beurt aan die leuke vogels. En.... dat viel tegen. De pootje lijken wel klompvoetjes. Ik heb geen zin om de twee al geknipte vogels ook nog te maken. Vandaar dat ik nu een extra appel gemaakt heb. Zo heb ik toch een mooie volle ketting zonder die koolmeesjes waar het voor mij eigenlijk allemaal om begon.

Zo zie je dat dingen soms net even anders lopen als dat je van te voren verwacht.

Overkomt jou dat vaak? Ben je dan , net als ik, zo flexibel om het aan te passen? Of ga je kosten wat kost door?

Wat je ook doe....geniet!!!

Liefs Anita

donderdag 26 september 2013

Nog maar 1 kitten

In het vorige blogje heb je kunnen lezen dat ik 4 kittens meegenomen heb. Inmiddels zijn er 3 overleden. Ik heb gedaan wat ik kon en heb geen idee waarom ze in tijd van 3 dagen alle drie dood gingen. De eerste kitten die overleed was vorige week maandag. S morgens om 7 uur was hij een beetje stilletjes en tussen de middag vond ik hem dood. De volgende lag s nachts dood in de Bench en de derde overleed woensdag. Drie dagen achter elkaar. Vreselijk.

Wat me al wel opgevallen was is dat onze volwassen katten niets van deze kittens wilde weten. Bij de vorige kittens die ik meenam wilde ze telkens likken en mochten de kitten bij hen kruipen. Als ik nu met een kitten in de buurt kwam liepen zij weg. Alleen het grijze katertje wilde ze nog wel een lik geven.  Ja een lik, niet meer dan dat.

Dit grijze katertje is dan ook de enige die het tot nu toe overleeft heeft. En hij doet het vrij redelijk. Hij is erg klein en de volwassen katten vinden hem, nu hij alleen over is, erg lief. 

Was het bij de vorige nesten vooral Karel de zwart witte kater, nu is het vooral Minoes die zich ontpopt als ware moeder. Afgelopen nacht heeft ze hem een half uur gewassen en gepoetst. Omdat hij zo slecht kan poepen heb ik haar laten gaan. Anders dan had ik hem na een paar minuten toch echt terug gezet is de Bench. Want ik ga al 3 weken s nachts mijn bed uit. Mijn wekker gaat om 1 uur om 4 uur en om 7 uur. Niet dat ik dan nog slaap. Om een één of andere reden slaap ik met deze grijze kater net zo onrustig als toen ik zelf een baby had. Ieder uur kijk ik op de wekker. Maar goed over 2 of 3 weken hoef ik er s nachts niet meer uit en kan ik bijtanken.


Vandaag vond ik op mijn werk ook nog een jonge kat. Hij/ zij zal een week of 7 zijn geweest. Ik heb de dierenambulance gebeld en zij hebben het zwarte beestje opgehaald. Hopelijk komt hij terug bij de rechtmatige eigenaar. Duidelijk is dat het beestje veel te jong was om naar buiten te gaan. OF.... de eigenaar heeft het bewust gedaan en is blij dat hij/ zij van de kat af is. Dan is het te hopen dat het poezenbeest een goed  nieuw tehuis vind. Net als dat ik hoop dat onze grijze man straks een goed tehuis zal krijgen.

Voorlopig moet ik nog even geduld hebben tot onze grijze man groot en sterk is en zelf eet en drinkt. Voor ik het weet is het zo ver en vind ik het weer moeilijk om afscheid te nemen.
Hij is na ruim 3 weken 300 gram. Ik vind het nog maar zo`n mini mannetje.

Duimen jullie voor me dat het goed blijft gaan?
Liefs Anita


zondag 8 september 2013

2 September 2013

Het is weer zover...ik heb weer een nestje kitten in huis aan de fles. De kitten zijn 2 september geboren maar moeder ging niet meer terug naar haar nest. Toen ik drie september ging kijken schreeuwde de kitten van de honger, zoals je kunt zien op de foto, maar moeder deed helemaal niets. Na nog een uur wachten kon ik het niet meer aanzien en heb een mand gehaald en heb ze meegenomen.

Zo klein heb ik ze nog nooit aan de fles gehad. Ze zijn tussen de 116 en 125 gram. Op de foto ligt de kitten in een bakje van de chinees om aan te geven hoe klein hij is. Elke nacht ga ik elke drie uur mijn bed uit. Overdag krijgen ze om de twee uur de fles. Alleen de 3 ochtenden dat ik werk moeten ze 4 uur wachten op hun fles. De rode en hele grijze zijn katers en de lap en schildpad kleur zijn dames. De oogjes zijn nog dicht, maar dat zal in de loop van de volgende week wel veranderen.  Ze zijn wel slim, als ik praat komen ze erop af.


De "schildpad" kleur ligt hier op een servet. Zo kun je ook een beetje zien hoe klein ze is. Over een week of 7 gaan ze weer naar een goed tehuis. Ik ben nog zoekende, dus mocht je interesse hebben laat het me dan weten.

Liefs Anita

dinsdag 20 augustus 2013

Even rust.

Ook de laatste kitten is gister verhuisd naar een nieuwe eigenaar. Ik heb dus even rust. Let wel EVEN. Inmiddels is er alweer een nestje met kitten geboren en er is nog een moeder poes zwanger. Gelukkig beginnen de moeders nu wat tammer te worden. Zou het ons lukken om ze voor het volgende voorjaar te kunnen vangen? We hebben een tijd lang verschillende vangkooien neergezet, maar standaard zit daar de al gecastreerde of gesteriliseerde kater of poes in. Daar zijn we maar mee gestopt. Door ze te voeren worden ze wel wat tammer maar ze blijven nog zeker 2 meter uit de buurt. Op de foto zie je de dame die nog zwanger is. Hopelijk duurt het niet zo lang meer want dan kunnen de kitten van beide moeders samen opgroeien. Dat is voor mij makkelijker dan weken achter elkaar mijn bed uit moeten om ze een fles te geven. Maar de natuur laat zich niet dwingen, toch?

Mocht je opzoek zijn naar een kitten, laat het me dan vast weten. Dan mail ik je zodra ik foto`s heb.

Liefs Anita

zaterdag 10 augustus 2013

Vakantie

De vakantie zit er weer op. We hebben heerlijk genoten van het bijna niks doen. Alleen op de donderdagen, toen ben ik terug geweest omdat er dan bij het opvangcentrum open-huis-dagen zijn. Tijdens de eerste open-huis-dag van onze vakantie kwam er een vrachtwagen met 13 pallets die gelost moesten worden. Eigenlijk was dat veel te zwaar om te doen met de rest verschijnselen van mijn whiplash, maar het moest even gebeuren. Toen ik aan het einde van de dag ook nog een iets te zware waterpomp op moest tillen ging het mis. De pomp gleed uit mijn handen en ik kwam met mijn pink tussen de twee delen. Daarbij prikte de as in mijn onder arm. Het resultaat zie je op de foto. Ook de nagel van mijn pink is blauw. Ik ben bang dat ook die er nog wel af zal gaan. Gelukkig heb je nu alleen beeld en geen geluid want wat ik toen zei is niet voor herhaling vatbaar.

Maar de pech was nog niet voorbij. Twee dagen later liep ik , zoals elke dag, naar het douchegebouw. Het was er nog al nat en voor ik er erg in had gleed ik uit en kwam met mijn knie kei hard op de grond terecht. Heel hoog in mijn nek, zeg maar bijna in mijn hoofd, "knapte" er iets. Ik schrok vreselijk. Voorzichtig stond ik op en mijn nek voelde beter aan dan in alle dagen na het ongeluk. Volgens de therapeut hebben die hele hoge wervels waarschijnlijk al die weken niet helemaal op de goede plek gestaan. Hoe dan ook.....ik ben er blij mee. En die blauwe knie die verdwijnt vanzelf. Ik moet alleen niet te lang achter elkaar achter de pc zitten want dat vind mijn nek nog niet zo leuk.

We hebben het erg getroffen met het weer. Al zou je als je de foto bekijkt iets anders vermoeden.  De eerste nacht hebben we erg veel regen gehad en halverwege de vakantie hebben we noodweer gehad. Helaas is op de foto niet goed te zien hoeveel water er op het veld lag. Gelukkig hadden we onze caravan en voortent goed vast staan en goed opgebouwd. Bij ons is alles droog gebleven. Bij de buren schuin tegen over ons stond het water in de tent.


`s Avonds hebben we genoten van de mooie gekleurde lucht. Op de foto zijn de kleuren niet zo mooi als ik het echt.

Toen we op de camping stonden zijn we regelmatig wezen uit eten. Tijdens een van die uitstapjes wilde ik als toetje een "Boerenjongens ijsje" Nou ja IJSJE? In een vierkante weckfles zat ijs met rum-rozijnen en slagroom. Dit was zo groot dat ik hem met manlief gedeeld heb. Gelukkig had hij geen toetje, nu kon hij het meeste ijs opeten en ik de rozijnen.

Binnenkort wil ik nog een keer terug naar het restaurant waar we dit heerlijke ijsje gegeten hebben. Maar dan alleen om er een ijsje te eten. Nu hoor ik jullie denken....helemaal terug voor een ijsje? Zo ver zijn we niet van huis gegaan hoor. De camping is maar 11 kilometer bij ons huis vandaan.

We hebben heerlijk genoten. Maar dan komt hoe dan ook de tijd dat het feest voorbij is en dat de caravan weer ingepakt moet worden. Dit jaar hadden we de bij tent niet opgezet. Dit zouden we alleen doen als het slecht weer zou worden. Maar dat is het dus niet geworden. Onze jongste zoon hielp mee en dan ben je zo klaar.  Gelukkig waren wij op het veld niet de enige die naar huis moesten. Het anders zo rustige kinderveld stond helemaal vol met auto`s.

Nadat iedereen ingepakt heeft is het veldje bijna uitgestorven. Inmiddels hebben we gehoord dat de meeste weer geboekt hebben voor volgend jaar.











Omdat bij thuiskomst bleek dat de poezen ook een fijne vakantie hadden gehad en zich vooral uitgeleefd hadden op mijn lavendeltafel, staat nu de zonnebloemtafel. Door het halve huis kwam ik takjes, popjes en lontwol tegen. De lavendelpopjes liggen inmiddels in een doos te wachten op een herstel operatie.

Vier zonnebloem popjes zijn nog gemaakt in de tijd dat ik niet wist dat er patronen bestonden. Zij zijn dus gemaakt van een katoenen koker met daarover heen tricot voor het ( te grote) hoofd en hun lijf is gevuld met rijst.
Het geverfde schilderij is dus niet door mij getekend maar alleen met plakkaat verf ingeschilderd. Er staan ook weer mompelmannetjes gemaakt van eikels met elkaar te mompelen.
Helaas heb ik nog geen lampenkap gemaakt, maar dat komt wel een keer. Ook wil ik nog wel wat popjes maken. Wanneer? Ik zou het niet weten.

En hoe ben jij de hete dagen doorgekomen? Ben je op vakantie geweest of ben je lekker thuis gebleven? Ben je nog aan je hobby toegekomen? Hopelijk heb je je vermaakt.
Ik dus wel.

Liefs Anita

zondag 21 juli 2013

Lavendel en kitten

De-Lavendel.jpg
Lavendel, lavendel,
je wiegt op de wind;
je wuift naar de zon
als de zomer begint.
Je vult met je geuren
de lucht om ons heen;
dat weten de vlinders,
maar zij niet alleen....
 
Je hebt met je parfum
ook mij in je macht;
ik heb al zolang
op jouw bloemen gewacht.
Lavendel, ik neem
je straks mee naar mijn kast,
dan houden mijn kleren
jouw geurtje wel vast!
Ik heb vandaag mijn rozentafel opgeruimd en mijn lavendeltafel weer uit de dozen gehaald. De rozentafel zou nog best een hele tijd kunnen staan want er zijn vroeg en laat bloeiende rozen
Maar ik kreeg van iemand, die twee kitten op kwam halen, twee grote lavendel struiken die volop bloeide dus dat was voor mij een teken om de tafels te wisselen.   
Inmiddels zijn de lavendelstruiken naar buiten verhuist want een van de volwassen katten had 1 struik al op de grond liggen en was hem heerlijk aan het opeten. Jammer wat het rook zo ontzettend lekker op mijn hobbykamer.

Inmiddels zijn 4 van de 7 kitten al opgehaald door de nieuwe eigenaar. Twee zijn er naar een boerderij gegaan waar ze de beschikking hebben over een stal en stacaravan en twee zijn er naar een ex collega gegaan. Haar dochtertjes vonden het geweldig en waren helemaal blij met hun kitten. Dat ze nog een paar weken moesten wachten voordat ze opgehaald konden worden dat was nogal moeilijk te begrijpen. Maar dat wachten is beloond met een rode kater Pippi en een cyperse poes.  Dinsdag komen ze nog voor een Cypruse kitten kijken.
Voor de overige twee ben ik nog opzoek naar een goed tehuis. Dus mocht je opzoek zijn naar een gestreepte/gevlekte lieve schoot poes of zwart witte ondeugende, ondernemende kater dan kun je bij ons terecht. Ze zijn met de fles groot gebracht dus erg aanhankelijk en op mensen gericht. Ze eten en drinken inmiddels zelf en zijn zindelijk en ontwormd.
 
Allebei mag natuurlijk ook. Het zijn geen broer en zus, dus mocht je een nestje willen kweken dan zou ook dat nog kunnen. Beide komen je begroeten als je thuiskomt. Zo lief. Maar helaas wij hebben zelf al 7 volwassen katten lopen en dat is even genoeg.
 
Je ziet het wel, ik hoef me nog niet te vervelen al hoef ik gelukkig mijn bed niet meer uit om een flesje te geven.
 
En waarmee ben jij zoal bezig? Heb je al vakantie? Ben je nog aan het hobbyeen en zo ja wat dan? Weer voldoende vragen. geniet van wat je doet en van het mooie weer.
 
Liefs Anita

zaterdag 22 juni 2013

Vervolg kitten

Dinsdag 28 mei heb ik jullie een foto laten zien van een nestje van 4 kitten die in een broedblok. Deze kitten zijn 23 mei geboren. Toen ik 4 juni keek miste ik 1 kitten. Waarschijnlijk is die dood gegaan of moeder heeft hem op een andere plek gebracht. Om te voorkomen dat we de andere kitten ook kwijt zouden raken heb ik de 3 overgebleven kitten meegenomen.
Dat betekent elke nacht mijn bed uit en over dag ook nog een keer of 6 een flesje geven.

De dag erop (5juni) ben ik de tuin van de buurman in gegaan op zoek naar het nestje van de andere schuwe poes. Eerst kon ik niet vinden maar de buurman vroeg welke kat ik zocht en toen zei hij dat hij die lapjes poes telkens onder een hele grote conifeer zag gaan. En inderdaad na een tijdje hoorde ik de poes vreselijk blazen. Toen zij uiteindelijk toch van angst weg liep bleken er 4 kitten onder te liggen.

Ik heb  ook die 4 kitten maar meegenomen en breng ook die nu met de fles groot. Of ik nu voor 3 of voor 7 kitten mijn bed uit moet dat maakt niet zoveel verschil. Ik moet zeggen dat ik ze nog nooit zo klein meegenomen heb. Maar ik durfde ook niet te risico te nemen dat moeder ze ergens heen brengt en ik ze niet meer kan vinden. Door de jaren heen is het aantal zwerfkatten niet groter geworden en dat ik toch wel erg fijn.

Inmiddels heb ik voor 4 kitten alweer een nieuw tehuis gevonden. De zwarte kater ( foto links boven) gaat samen met een streepjes poes naar een jongen die bij mij in het elftal gevoetbald heeft.
De cyperse poes gaat met de rode kater naar een ex collega in Ermelo.







Ik heb dan nog een gestreepte kater, een lapjes poes en een zwart met witte over. De zwart witte kater ( hieronder) eet al bijna helemaal zelf. De andere hebben nog echt een flesje nodig en hebben vandaag voor het eerst wat zacht voer in hun bekkie gestopt gekregen. Echt lekker vonden ze het niet. Maar binnen een week beginnen ook zij aan het zacht voer.

Zoals je ziet heb ik een klein flesje. Met z`n zevenen drinken ze ongeveer een limonade glas per 24 uur leeg. Dat is inderdaad niet zoveel, maar wel verdeeld over ongeveer 7 voedingen. Wat ik ze te drinken geef? Vorig jaar heb ik Nutrilon soja gegeven. Men zegt dat de kitten daarvan niet aan de diarree zouden raken. Helaas bleek dit niet zo te zijn. Alles ( zelfs het behang) zat er onder. Dit jaar heb ik ze de gewone Nutrilon baby melk gegeven en dat ging, ondanks dat ze veel jonger waren, een stuk beter. Iets aan de diarree zijn ze de eerste dagen altijd, maar niet zo erg als met die soja melk.  Het eerste jaar had ik een kattenbak met katten grit. Dat ging tussen de kussentjes van hun pootjes zitten. Het jaar erop had ik kranten in de bak, maar dat nam geen vocht en ontlasting op zodat ze er helemaal onder zaten. Nu gebruik ik geperste korrels en dit bevalt veel beter.Zo leer je elke keer weer bij.

Van sommige nieuwe eigenaren hoor ik nog wel eens hoe het gaat. De meeste zeggen dat ze erg lief en aanhankelijk zijn, een enkeling heeft het over een kleine ondeugd. Gelukkig zijn de nieuwe eigenaren tot nu toe altijd blij met hun poezenbeest.

En heb jij een huisdier? Ben je soms opzoek naar een kitten? Laat het me dan weten. Ik heb er nog 3 die een goed tehuis zoeken.

Liefs Anita